دارد همه ی کودکیم بوی غم تو

شعرم شده سرشار شمیم حرم تو

با خاطره ها دلخوشم و با کرم تو

با خاطره هایی که شده دار و ندارمدارد همه ی کودکیم بوی غم تو

انگار که از کوچه ی ما می گذرد بازسنج و کتل و پرچم و طبل و علم تو

این بوی خوش کندر و اسفند و گلاب استاز آه دم دسته ی لبریز دم تو

ای اهل حرم میر و علمدار نیامدسقای حرم سید و سالار نیامد

رد شد همه ی دسته از این کوچه و انگاریک عمر شدم عاشق  و بیمار و گرفتار

برسینه زنان، مویه کنان رد شد و، کارمافتاد به دستان ابالفضلِ علمدار

غیر از من و هم دین من و ایل و تبارمعالم همه محتاج نگاهش شده بسیار

دیوار حسینیه شده محتشم اواصلاً شده انگار طنین در و دیوار:

ای اهل حرم میر و علمدار نیامدسقای حرم سید و سالار نیامد