روزى پیامبر گرامى
اسلام در سفرى ، همراه
اصحاب خود، به سرزمین بى آب و علفى فرود آمدند، آن حضرت به یارانش فرمود: ائتوا
بحطب :هیزم بیاورید که از آن آتش روشن کنیم (و مثلا غذا بپزیم ) اصحاب گفتند:
اینجا سرزمین خشکى است و هیچگونه هیزمى در آن وجود ندارد. پیامبر فرمود: بروید هر کدام، هر
مقدار مى توانید، جمع کنید. اصحاب رفتند هر کدام، مختصرى هیزم یا چوب خشکیده اى
با خود آورد، و همه را در پیش روى پیامبر، روى هم ریختند، پیامبر فرمود: این گونه، گناهان، روى هم انباشته مى شوند: سپس
فرمود:ایاکم والمحقرات من الذنوب ... : ((از گناهان کوچک بپرهیزید که همه آنها جمع
و ثبت مى گردد زیرا هر چیزى، بازخواست کننده اى دارد، بدانید که به فرموده قرآن،
(آیه 12 سوره یس) آنچه را که مردم (از گناهان و ثوابها) پیش فرستاده اند و آثار
آنها را مى نویسیم و همه چیز را در امام مبین لوح محفوظ یا نامه اعمال ) شمارش
نموده ایم. کافی، ج2، ص 288، باب
استصغار الذنب، حدیث3.