تو آفتاب یقینى، بهار رویایى
طراوت گل سرخى، نسیم صحرایى
تو ابر منقلب چشم هاى پرهیزى
تو قطره قطره ى باران ناشکیبایى
تو فصل رویش عشقى، نگاه مجنونى
تو آبشار صمیمیتى، تو لیلایى
تو نرم و سبز و لطیفى، تو موج احساسى
تو روح پاک مسیحى، تو دست موسایى
تو لحظه هاى خوش خاطرات شیرینى
تو باغ عاطفه هایى، امید فردایى
تو جلوه ى سحرى، آبروى انسانى
تو نور روشن صبحى، تو جام صهبایى
تو گرم باده عشقى، بهار زیستنى
تو شور و شوق شقایق به دشت دلهایى
تو شعر خواجه شیراز و شمس تبریزى
تو معنى کلمات همیشه زیبایى
محمد عزیزی
چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد *** نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر می گذرد *** بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
هر آب روی که انداختم ز دانش و دین *** نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد
چو شمع صبحدم شد ز مهر او روشن *** که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت *** بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد
صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل *** فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد
نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ *** طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد